Islandia
To państwo położone w Europie Północnej. Jego terytorium rozciąga się na wyspie pochodzenia wulkanicznego o
takiej samej nazwie, a także na kilku pomniejszych wyspach na Oceanie Atlantyckim (w tym na archipelagu Vestmannaeyjar).
Stolicą kraju, a jednocześnie najdalej wysuniętą na północ stolicą Europy, jest Reykjavik.
Islandia należy do grupy krajów nordyckich wraz z Finlandią i krajami skandynawskimi: Danią, Norwegią i Szwecją.
Główna wyspa leży poniżej koła podbiegunowego i znajduje się na granicy Morza Arktycznego oraz Oceanu Atlantyckiego.
Najbliżej położonym krajem jest Dania – Islandia leży 287 km od Grenlandii oraz 420 km od Wysp Owczych.
Pod względem geologicznym Islandia jest najmłodszym obszarem na całym kontynencie. Dlaczego nazywa się ją „ziemią lodu i ognia”?
Około 11% powierzchni kraju pokrywają lodowce – największym z nich, a drugim w Europie jest Vatnajökull, który zajmuje aż 8,3 tys. km2.
Wśród pozostałych lodowców warto wymienić Langjökull, Hofsjökull, Mýrdalsjökull czy Drangajökull. Z kolei „ogień” jest powiązany z aktywnością
wulkaniczną wyspy. Świadczą o niej nie tylko gejzery czy gorące źródła (w tym Geysir), ale też liczne czynne wulkany, w tym Hekla, Askja, Katia, Grimsvötn czy Hvannadalshnúkur (najwyższy szczyt Islandii).
Pogoda na Islandii jest niezwykle zmienna. Wynika to z faktu, że ciepłe, wilgotne powietrze z południa spotyka się z zimnym i suchym powietrzem polarnym.
Nic dziwnego, że Islandczycy mawiają, że jeśli pogoda nie dopisuje, wystarczy poczekać 15 minut.
W teorii na wyspie – podobnie jak w Polsce – występują cztery pory roku. W praktyce wygląda to nieco inaczej – latem zdarzają się typowo jesienne
warunki, a zimą aura bywa tak zmienna, że jednego dnia można doświadczyć pogody charakterystycznej dla każdej z pór roku.
Lata na Islandii są dość krótkie i pozbawione upałów. Z kolei zimy długie, ale nie zawsze mroźne. Latem zdarza się śnieg, a zimą – obfite opady deszczu.
Za najmniej deszczowy miesiąc uważa się sierpień.
Tamtejsza roślinność drzewiasta to przede wszystkim brzoza omszona, wierzba, jałowiec i jarzębina.
Co do lasów brzozowych, największe z nich występują niedaleko miasta Akureyri. Na Islandii najczęściej spotyka się jednak tundry oraz łąki.
Wyspa nie stwarza także dogodnych warunków dla dziko żyjących ssaków. Występują na niej lisy polarne oraz kilka gatunków zwierząt przywiezionych do
kraju z innych terenów.Islandię kojarzy się jednak przede wszystkim z lokalnym gatunkiem kuców – niewielkimi, ale wytrzymałymi i silnymi końmi.
W oblewających wyspę wodach mieszka wiele gatunków waleni i fok. Śródoceaniczne położenie sprzyja też rozwojowi ptactwa – Islandię zamieszkuje bądź
okresowo odwiedza blisko sto gatunków ptaków.
Flaga Islandii
Islandczycy są niezwykle miłymi i pomocnymi ludźmi. Na początku mogą wydawać się nieco chłodni czy zdystansowani, ale kiedy tylko się otworzą, bije od
nich rzadko spotykane ciepło. Ich sposób bycia jest podobny do innych Skandynawów – charakteryzuje go spokój i opanowanie. Według sondaży
Islandczycy należą do najszczęśliwszych ludzi na całej Ziemi!Ciekawe są natomiast tamtejsze przyzwyczajenia. Pod wieloma względami Islandczycy są
absolutnymi rekordzistami – są narodem, który je najwięcej ryb i pije najwięcej Coli w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Jednocześnie wydaje się tam
najwięcej książek, a długość życia zalicza się do najwyższych na świecie (mężczyźni żyją średnio 76, a kobiety – 81 lat). Co ciekawe, ulubioną słodkością
Islandczyków – a zwłaszcza pokolenia 45 plus – jest polski wafelek, Prince Polo.
Oto danie, z którego słynie kuchnia islandzka. Svið, czyli głowa owcy z ziemniakami i gotowaną rzepą.
tradycyjny islandzki wyrób mleczarski podobny do jogurtu. Tradycyjny skyr wyrabiany jest ze zsiadłego mleka.
W produkcji przemysłowej do jego wytwarzania wykorzystywane jest mleko odtłuszczone.
Ciekawostki
W Islandii jest dwa razy więcej owiec niż samych mieszkańców.